Οι Ελληνικές αποικίες της Σικελίας

  Teatro Greco

Νάξος ( Giardini Naxos)

Η Νάξος είναι χτισμένη παραθαλάσσια στους πρόποδες της Αίτνας, ιδρύθηκε από κατοίκους της Χαλκίδας το 735 π.Χ με οικιστή τον Αθηναίο Θεοκλήτη. Ανάμεσα στους πρώτους κατοίκους ήταν και κάτοικοι από το νησί της Νάξου που πιθανόν έδωσαν  την ονομασία στην πόλη.

Οι ανασκαφές έφεραν στο φως αγγεία, μικρά αγάλματα και συλλογή νομισμάτων από τη σύντομη ζωή της αρχαίας πόλης. Η Νάξος καταστράφηκε το 403 π.Χ από τις Συρακούσες, λόγω της συμμαχίας της με τους Αθηναίους, όσοι από τους κατοίκους κατάφεραν να διαφύγουν εγκαταστάθηκαν στην κοντινή πόλη Ταυρομένιον (Ταορμίνα - Taormina) στην πλαγιά του όρους Ταύρος. Εκεί βρίσκεται και το αρχαίο θέατρο Teatro Greco, χτισμένο έτσι, ώστε οι θεατές να έχουν θέα την Αίτνα.

Ευβοϊκές αποικίες είναι επίσης η Λεοντίνη και η Κατάνη.

   Αττική δραχμή της Νάξου

Μέγαρα Υβλαία

Τα Μέγαρα Υβλαία ιδρύθηκαν το 728 π.Χ. από κατοίκους των Μεγάρων με οικιστή το Λάμι, οφείλει την ονομασία της στο Σικελό βασιλιά Hyblon που παραχώρησε την τοποθεσία στους αποίκους. Γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη μέχρι το 483 π.Χ, αλλά ο Γέλωνας, τύραννος της Γέλας και των Συρακουσών την ερήμωσε. Επανιδρύθηκε στην ίδια τοποθεσία  από τον Κορίνθιο Τιμολέοντα το 340 π.Χ, για να καταστραφεί ολοκληρωτικά το 213 π.Χ από το Ρωμαίο στρατηγό Μάρκελλο. Οι ανασκαφές έφεραν στο φως τμήμα της αρχαίας αγοράς.

Συρακούσες

Οι Συρακούσες ιδρύθηκαν το 734 π.Χ. από Κορίνθιους με οικιστή τον Αρχία. Ήταν η σημαντικότερη πόλη της Μεγάλης Ελλάδας. Η εγκατάσταση των πρώτων αποίκων έγινε στο νησάκι Ορτυγία που απέχει λίγα μέτρα από την ξηρά, αυτή η μικρή λωρίδα θάλασσας τους βοήθησε  να αποκρούουν τις επιθέσεις των εχθρών.

Μεγάλη ακμή γνώρισε στα χρόνια του τυράννου Διόνυσο Α. Τότε η Ορτυγία μετατρέπεται σε φρούριο και κατασκευάζεται στις Επίπολες η πιο ολοκληρωμένη στρατιωτική κατασκευή της εποχής <<το κάστρο του Ευρύαλου>>, με συνολικό μέγεθος 15.000 τ.μ, μήκους 27 χλμ. και ύψους 10μ.

Το γνωστότερο μνημείο των Συρακουσών είναι το αρχαίο θέατρο, το μεγαλύτερο της Σικελίας, χωρητικότητας 16.000 θεατών. Εκεί παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 470 π.Χ η τραγωδία του Αισχύλου <<Πέρσες>>.

Στα παλιά λατομεία ή ''λατομεία του παραδείσου'' όπως ονομάζονται σήμερα, βρίσκεται η μεγάλη τεχνητή σπηλιά που λόγω του σχήματός της εξωτερικά και της εξαιρετικής ακουστικής στο εσωτερικό της πήρε το όνομα << αυτί του Διόνυσου>>. Ο μύθος θέλει τη σπηλιά να χρησιμεύει στον τύραννο για να ακούει τις συνομιλίες των αιχμαλώτων που δούλευαν στα λατομεία. Πιο πιθανό όμως είναι, η σκαλιστή τρύπα στην οροφή της προς τη μεριά του θεάτρου, να χρησίμευε στην ηχητική υπόκρουση των παραστάσεων.

   Αρχαίο θέατρο Συρακουσών                        

Γέλα

Η πόλη ιδρύθηκε γύρω στο 688 π.Χ, κατά τη διάρκεια του δεύτερου ελληνικού αποικισμού, από αποίκους της Ρόδου και της Κρήτης. Το όνομά της το πήρε από τον ομώνυμο ποταμό. Η πόλη αναπτύχθηκε γρήγορα και μετά από έναν αιώνα ίδρυσε την αποικία Ακράγαντα. Η Γέλα καταστράφηκε το 405 π.Χ. από τους Καρχηδόνιους. Επανιδρύθηκε στα μέσα του 4ου αιώνα π.Χ για να καταστραφεί ολοκληρωτικά το 282 π.Χ.

Αποικία της Γέλας ήταν μια από τις τελευταίες αποικίες της Σικελίας ο Ακράγαντας, που ιδρύθηκε το 581 π.Χ. Την εποχή της ακμής του κατασκευάστηκαν σημαντικοί δωρικοί ναοί. Τα εναπομείναντα μνημεία  αποτελούν σήμερα ένα από τα σπουδαιότερα μνημεία της αρχαιότητας και έχουν τεθεί υπό την προστασία της  UNESCO ως μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς με το όνομα <<Κοιλάδα των ναών>> (Valle dei Templi). Εκεί βρίσκονται: ο ναός της Ήρας, ο ναός της Αρμονίας, ο ναός του Ηρακλή, ο ναός των Διόσκουρων, ο ναός του Ηφαίστου και ο σημαντικότερος όλων, ο ναός του Ολύμπιου Διός με μήκος 110μ. πλάτος 20μ. που λόγω των πολέμων δεν τέλειωσε ποτέ.

Ηράκλεια Μινώα

Δυτικά του Ακράγαντα βρίσκεται η Ηράκλεια Μινώα. Ιδρύθηκε σύμφωνα με το μύθο από το βασιλιά της Κρήτης Μίνωα και κατοικήθηκε από Σπαρτιάτες που προς τιμή του ημίθεου την ονόμασαν Ηράκλεια.

Από τον 5ο αι. π.Χ έγινε το προπύργιο του γειτονικού Σελινούντα και γνώρισε μεγάλη ακμή. Σημαντικότερο μνημείο της είναι το αρχαίο θέατρο που χρονολογείται το 4ο αι. π.Χ.    

Σελινούντας

Η πόλη πήρε το όνομά της από τον ποταμό της περιοχής. Ήταν αποικία της Υβλαίας Μεγάρων και ιδρύθηκε το 628 π.Χ. Μεγάλη ακμή γνώρισε όταν συμμάχησε με τις Συρακούσες, καταστράφηκε το 409 π.Χ. από τους Καρχηδόνιους και τη γειτονική πόλη Έγεστα.

Στον Σελινούντα διασώζονται ως σήμερα εξαιρετικά δείγματα ναών, όμως οι αρχαιολόγοι δεν είναι σίγουροι σε ποιους ήταν αφιερωμένοι, γι’ αυτό το λόγο τους έχουν δοθεί ονόματα από γράμματα του λατινικού αλφάβητου.