Σπήλαια << Η Γλυπτική Της Φύσης >>

Η συνηθέστερη διαδικασία δημιουργίας σπηλαίου είναι η εξής:

Η διείσδυση του νερού της βροχής στις σχισμές των ασβεστολιθικών πετρωμάτων τα διαλύει πολύ αργά, δημιουργώντας σταδιακά ολοένα και μεγαλύτερες κοιλότητες στο εσωτερικό τους. Μέσα στα σπήλαια συναντούμε διάκοσμο από ασβεστολιθικές αποθέσεις. Το νερό που διαλύει τα ασβεστολιθικά πετρώματα και δημιουργεί το σπήλαιο γίνεται πλούσιο σε ανθρακικό ασβέστιο, το οποίο και εναποθέτει βαθμηδόν στα σημεία όπου υπάρχει σταγονορροή.

Έτσι, στην οροφή του σπηλαίου δημιουργούνται οι σταλακτίτες και στο έδαφος οι σταλαγμίτες. Πλήθος άλλων εξειδικευμένων μορφών δημιουργούνται από την ίδια διαδικασία, δίνοντας πολύπλοκα και πολύ όμορφα συμπλέγματα. Η Ελλάδα έχει πανέμορφα υπόγεια και υποθαλάσσια σπήλαια.

Σπήλαιο Αγγίτη, Σπήλαιο Γιουκατάν Μεξικό…….

Σπήλαιο Αγγίτη

Στην ανασκαφή που έγινε από την κα Τρανταλίδου βρέθηκαν λείψανα εγκαταστάσεων του τέλους της νεολιθικής περιόδου (τέλος της 3ης χιλιατίες π.Χ). Βρέθηκαν οστά ζώων, αγγεία, κοσμήματα από χαυλιόδοντες αγριόχοιρου, λίθινα και οστέινα  εργαλεία.  Η χρονολόγηση των ευρημάτων από το εργαστήριο πυρηνικής φυσικής  Δημόκριτος έδωσε μια ηλικία 30.000 ετών.

Πρόκειται για εγκαταστάσεις ομάδων κυνηγών, που προσέλκυσε η χλωρίδα και η πανίδα της περιοχής. Στις κοίτες του Αγγίτη ποταμού υπάρχουν ερείπια  ρωμαϊκού πολιτισμού.

Πρόκειται για εγκαταστάσεις ομάδων κυνηγών, που προσέλκυσε η χλωρίδα και η πανίδα της περιοχής. Στις κοίτες του Αγγίτη ποταμού υπάρχουν ερείπια  ρωμαϊκού πολιτισμού.

Στη θέση της γέφυρας υπήρχε ένα πέτρινο φράγμα. Η σιδερένια γέφυρα και το φράγμα χρησίμευαν στην υδροδότηση της περιοχής.

Μέσα του κυλάει  ο ποταμός Αγγίτης που τροφοδοτείται  από το Νευροκόπι.

Σπήλαιο Γιουκατάν στο Μεξικό

Τα θαλάσσια σπήλαια του Γιουκατάν του Μεξικού βρίσκονται πολλά χιλιόμετρα κάτω από την επιφάνεια της Γης. Πρόκειται για συμπλέγματα σπηλαίων που εκτείνονται από μερικές εκατοντάδες μέχρι και πολλές χιλιάδες μέτρα το καθένα.

Δημιουργήθηκαν πριν από εκατομμύρια χρόνια όταν αυτό το κομμάτι της στεριάς ήταν ακόμη μέσα στη θάλασσα. Όταν η στάθμη της θάλασσας υποχώρησε άρχισαν να δημιουργούνται τα σπήλαια και αργότερα οι κρυσταλλικοί σχηματισμοί. Μετά την εποχή των παγετώνων, με το λιώσιμο των πάγων και την άνοδο της στάθμης της θάλασσας πλημμύρισαν και τα μέχρι τότε στεγνά σπήλαια.

Στη χερσόνησο του Γιουκατάν υπάρχουν μόνο υπόγειοι ποταμοί. Το νερό της βροχής περνάει μέσα από το πορώδες πέτρωμα και εισέρχεται στις υπόγειες σπηλιές και στις σήραγγες. Φυσικές καταπτώσεις του εδάφους αποτελούν τις φυσικές εισόδους στα υγρά υπόγεια μονοπάτια. Στο Μεξικό αυτές λέγονται <<σενότες>>, λέξη που προήλθε από τη λέξη των Μάγιας <<τζενότε>>, που σημαίνει <<ιερή πηγή>>.

Οι Μάγια εξασφάλιζαν το πόσιμο νερό από τις σενότες και πίστευαν ότι ήταν οι πύλες για τον κάτω κόσμο. Θεωρούσαν πως εκεί ζούσαν οι θεοί τους και στις λατρευτικές τους δοξασίες τελούσαν ακόμη και ανθρωποθυσίες.