Ίππαρχος << ο πατέρας της Αστρονομίας>>

Ο Ίππαρχος τον 2ο αιώνα π.Χ ανακάλυψε ότι τα άστρα μετακινούνται από τη θέση τους κατά 1/72 της μοίρας κάθε χρόνο. Με τις συγκριτικές του παρατηρήσεις ανακάλυψε τη <<μετάπτωση των ισημεριών>>, μια απειροελάχιστη κυκλική κίνηση του άξονα της Γης, η οποία χρειάζεται 25.800 χρόνια για να ολοκληρωθεί. Αυτό σημαίνει ότι με την πάροδο των αιώνων αλλάζει σιγά σιγά και το άστρο που σημαδεύει τον  ουράνιο Βόρειο Πόλο. Σήμερα ο Πολικός αστέρας είναι το άστρο άλφα ή Πολάρις της Μικρής Άρκτου. Πριν από 5.000 χρόνια τη θέση τού Πολικού Αστέρα είχε ο άλφα του Δράκοντα ή Θουμπάν και μετά από 12.000 χρόνια τη θέση του θα πάρει ο άλφα της Λύρας ή Βέγας.

Ο Ίππαρχος επάξια θεωρείται <<πατέρας της αστρονομίας>>, διότι η επιστημονική μελέτη της αστρονομίας, με τη σύγχρονη έννοια της λέξης, αρχίζει με τις μελέτες και τα έργα του. Ο πρώτος κατάλογος των 48 γνωστών αστερισμών στην αρχαιότητα  με την ακριβή θέση 1.022 άστρων, που σώζονται στο βιβλίο του Πτολεμαίου <<Μεγίστη Μαθηματική Σύνταξις>>, είναι δημιουργία του Ιππάρχου.

Η εμφάνιση ενός νέου άστρου που παρατήρησε το 134 π.Χ. στον αστερισμό του Σκορπιού ήταν η αιτία της δημιουργίας του αστρικού καταλόγου. Έτσι από τότε οι άνθρωποι μπορούσαν από τη θέση και το μέγεθος των άστρων να διακρίνουν: αν κάποιο άστρο εξαφανίζονταν, αν κάποιο νέο εμφανίζονταν, αν μετακινούνταν ή αν η λάμψη κάποιων άλλαζε. Στο τέλος αυτού του καταλόγου ο Ίππαρχος παραθέτει 24 λαμπρά άστρα που είναι διαρκώς ορατά, κοιτώντας τα ο παρατηρητής μπορεί να γνωρίζει την ακριβή ώρα.

Τέλος, ο Ίππαρχος πριν από 2.150 χρόνια, ταξινόμησε τα άστρα με βάση τη φωτεινότητα με την οποία φαίνονται στο αβοήθητο μάτι, με βάση δηλαδή το φαινόμενο μέγεθός τους. Τα πιο λαμπρά άστρα τα ταξινόμησε ως πρώτου μεγέθους και τα πιο αμυδρά ως έκτου, ενώ όλα τ' άλλα ταξινομήθηκαν στις ενδιάμεσες κατηγορίες.

Το 1856 ο Άγγλος αστρονόμος Norman Robert Pogson επισήμανε για πρώτη φορά ότι τα άστρα πρώτου μεγέθους έχουν 100 φορές μεγαλύτερη φωτεινότητα από τα άστρα έκτου μεγέθους.

Ο Σείριος που είναι το λαμπρότερο άστρο στον ουρανό έχει μέγεθος -1,4, ο λαμπρότερος πλανήτης είναι η Αφροδίτη με φαινομενικό μέγεθος -4,4, η πανσέληνος με -12,6 και ο Ήλιος -26,8.

Αυτό σημαίνει πως η πανσέληνος είναι 2.000 φορές πιο φωτεινή από την Αφροδίτη, ο Ήλιος είναι 525.000 φορές από την πανσέληνο, ένα δισεκατομμύριο φορές πιο φωτεινός από την Αφροδίτη και 15 δισεκατομμύρια φορές πιο φωτεινός από τον Σείριο.