Τα πλοία της Greenpeace

Esperanza (στα Ισπανικά σημαίνει ελπίδα)

Η Esperanza είναι το νεότερο και μεγαλύτερο πλοίο στο στόλο. Βαφτίστηκε έτσι από τους ακτιβιστές που δρουν μέσω του διαδικτύου.

Το πλοίο ναυπηγήθηκε το 1984 στην Πολωνία και ήταν ένα από τα 14 πυροσβεστικά πλοία του Ρωσικού στόλου. Διασώζονται ακόμα στον πίνακα ελέγχου του πλοίου γράμματα από το Κυριλλικό αλφάβητο. Το 2000 η Greenpeace την επισκεύασε και 2 χρόνια αργότερα ξεκίνησε για τις αποστολές της από το Cape Town, αφού πρώτα ευλογήθηκε από τον αρχιεπίσκοπο Desmond Tutu.

Η Esperanza, με μήκος 72 μέτρα και μέγιστη ταχύτητα 15 κόμβων, είναι ιδανική για γρήγορα και μεγάλης απόστασης ταξίδια. Η δυνατότητα του πλοίου να βρίσκεται στους πάγους, αν και δεν είναι παγοθραυστικό, επιτρέπει τη χρησιμοποίησή του και σε αποστολές στις πολικές περιοχές.

Από το πρώτο της ταξίδι κιόλας, η Εσπεράνζα και το πλήρωμά της απέκτησαν μια ιδιαίτερη σχέση με τους ωκεανούς μας. Μόνο το 2005, ήταν το βασικό όργανο για πολλές εκστρατείες της Greenpeace στις θάλασσες. Η Esperanza ανέλαβε δράση εναντίον της αλιείας με συρόμενα δίχτυα βυθού στο Βόρειο Ατλαντικό, συμμετείχε σε επιστημονικές έρευνες και προώθησε τη δημιουργία θαλάσσιων καταφυγίων στη Βόρεια Θάλασσα.

Κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού, η Esperanza είναι το σπίτι, το γραφείο και το εργαστήριο για το πλήρωμα. Τους προστατεύει ακόμα και στα πιο απόμακρα μέρη του κόσμου χάρη στο εξελιγμένο σύστημα επικοινωνίας που διαθέτει.

Rainbow Warrior

Το πρώτο Rainbow Warrior βυθίστηκε στις 10 Iουλίου του 1985 από πράκτορες της Γαλλικής κυβέρνησης σε μια προσπάθειά τους να σταματήσουν τις διαμαρτυρίες εναντίον των πυρηνικών δοκιμών της χώρας τους στον Ειρηνικό. Το τωρινό Rainbow Warrior καθελκύθηκε στις 10 Ιουλίου του 1989.

Το σχέδιό τους όταν αποκαλύφθηκε, προκάλεσε τη διεθνή κατακραυγή και η κεθέλκυση του νέου "Πολεμιστή του Ουράνιου Τόξου" απέδειξε μια και καλή, ότι δεν μπορείς να βυθίσεις ένα Ουράνιο Τόξο. Ο Πολεμιστής επέστρεψε στη μάχη ενάντια στις πυρηνικές δοκιμές, οι οποίες έληξαν στα νησιά Moruroa το 1996.

Το όνομα του πλοίου προέρχεται από μία προφητεία των Ινδιάνων της Βόρειας Αμερικής, η οποία προβλέπει ότι "Θα έρθει μια μέρα, που οι πηγές της γης θα στερέψουν, η θάλασσα θα μαυρίσει, τα ρυάκια θα δηλητηριαστούν και τα ελάφια θα πέσουν νεκρά. Όμως, λίγο πριν να είναι πολύ αργά, οι Ινδιάνοι θα ξαναβρούν το χαμένο πνεύμα τους, θα διδάξουν στους λευκούς το σεβασμό προς τη Γη και θα ενωθούν μαζί τους για να γίνουν οι Πολεμιστές του Ουράνιου Τόξου".

Το πλοίο ήταν ένα αλιευτικό 23 ετών που είχε χρησιμοποιηθεί για αλιευτικές έρευνες από το υπουργείο Γεωργίας, Αλιείας και Τροφίμων της Μ. Βρετανίας και ονομαζόταν αρχικά "Sir William Hardy". Αγοράστηκε από την Greenpeace με τη βοήθεια και άλλων οργανώσεων το Φεβρουάριο του 1978 και ήταν το πρώτο πλοίο της οργάνωσης στην Ευρώπη. Το Rainbow Warrior μεταμορφώθηκε σε ελάχιστο χρόνο. Βάφτηκε πράσινο με τη λέξη Greenpeace κατά μήκος της μιας πλευράς του και ένα περιστέρι με κλαδί ελιάς στην πλώρη του.

Στις 29 Απριλίου του 1978, έχοντας υψώσει τις σημαίες της Greenpeace και των Ηνωμένων Εθνών που κυμάτιζαν μαζί για να δείξουν τη διεθνή σύνθεση του 24μελούς πληρώματος από 10 χώρες, το Rainbow Warrior σάλπαρε από την αποβάθρα του Λονδίνου, για το παρθενικό του ταξίδι με προορισμό την ανατολική ακτή της Βρετανίας.

Στα χρόνια που ακολούθησαν το Rainbow Warrior έμελλε να αποδείξει την αξία του ξανά και ξανά σε πολλές εκστρατείες κατά τη διάρκεια των ετών, όχι μόνο στον Ατλαντικό αλλά και  σε όλο τον κόσμο.

Arctic Sunrise

Το Arctic Sunrise είναι ένα από τα τρία πλοία του στόλου της Greenpeace. Πριν αγοραστεί από την οργάνωση, το 1995, είχε λάβει μέρος στο κυνήγι της φώκιας. Μάλιστα η Greenpeace το είχε αναχαιτίσει στο παρελθόν, όταν μετέφερε εξοπλισμό για τη δημιουργία ενός μικρού αεροδρομίου κοντά σε μια περιοχή πιγκουίνων, για λογαριασμό της γαλλικής κυβέρνησης.

Επειδή το Arctic Sunrise είναι παγοθραυστικό, είναι φτιαγμένο με στρογγυλεμένο σκαρί και χωρίς τις καρίνες ύφαλων. Σχεδιάστηκε με τέτοιο τρόπο ώστε όταν χτυπά πάνω στον πάγο, το τόξο του να ανυψώνεται πάνω από το νερό και το βάρος του σκάφους να πέφτει πάνω στον πάγο και να τον σπάει. Λόγω του σχεδιασμού του, όταν έχει κακοκαιρία μερικές φορές μπορεί να γέρνει μέχρι 55 μοίρες, καθιστώντας δύσκολη τη διαβίωση όποιου από το πλήρωμα είναι επιρρεπής στη ναυτία.

Το Arctic ταξιδεύει συχνά με τον Tweety, το ελικόπτερο της Greenpeace, γι' αυτό στο πίσω μέρος του υπάρχει ένα μικρό ελικοδρόμιο. Όταν ο Tweety δεν είναι στο κατάστρωμα, αποθηκεύεται στο αμπάρι με ειδικό ανελκυστήρα. Το ελικόπτερο χρησιμοποιείται για ανγνωριστικές πτήσεις και κυρίως για τη μαγνητοσκόπηση και τεκμηρίωση στοιχείων.

Η δράση του Arctic για το θέμα των κλιματικών αλλαγών ξεκίνησε το 1997, όταν έγινε το πρώτο πλοίο που έπλευσε γύρω από το νησί James Ross. Πρόκειται για ένα ταξίδι που ήταν αδύνατο να πραγματοποιηθεί πριν καταρρεύσει ο πάγος πάχους 200 μέτρων που συνέδεε το νησί με την Ανταρκτική. Έτσι καταγράφηκε και γνωστοποιήθηκε ένα από τα πρώτα σημάδια ότι οι κλιματικές αλλαγές είναι εδώ. Σχεδόν 10 χρόνια μετά πρωταγωνίστησε στην επιχείρηση "Thin Ice" στην Αρκτική και απέδειξε ότι οι πάγοι στο Βόρειο Πόλο λιώνουν με ανησυχητικό ρυθμό εξαιτίας των κλιματικών αλλαγών.

Το 2000 έπλευσε μέσα στο πεδίο δοκιμών του αμυντικού πυραυλικού συστήματος των ΗΠΑ (Star Wars), το οποίο απειλούσε να πυροδοτήσει μια νέα κούρσα εξάπλωσης των πυρηνικών όπλων.

Το Artcic στην Ελλάδα

Η χώρα μας ήταν από τους πρώτους προορισμούς του πλοίου. Πρώτη φορά ήρθε το 1996 και συμμετείχε στις δράσεις του ελληνικού γραφείου της Greenepace ενάντια στις κλιματικές αλλαγές. Το πλήρωμά του πήρε μέρος στη διαμαρτυρία σε σταθμό της ΔΕΗ στην Κρήτη, με αίτημα τη στροφή στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και εγκατέστησε φωτοβολταϊκά στο σχολείο του χωριού Γούδουρας. Τέλος, το πλήρωμα και οι Έλληνες ακτιβιστές πήραν μέρος σε δυναμική δράση στους Άγιους Θεοδώρους, ζητώντας αυστηρή νομοθεσία και προστασία των θαλασσών μας από τις πετρελαιοκηλίδες.

Στα χρόνια που ακολούθησαν, το πλοίο ταξίδεψε πολλές φορές στην Αρκτική για να εναντιωθεί στο Northstar, το βρετανικό πρόγραμμα εξόρυξης πετρελαίου που απειλούσε να καταστρέψει την ευαίσθητη περιοχή. Στον Νότιο Ωκεανό συμμετείχε στις δυναμικές δράσεις της Greenpeace για την απαγόρευση της φαλαινοθηρίας για δήθεν "επιστημονικούς" σκοπούς και καταδίωξε από την Παταγονία μέχρι τον Άγιο Μαυρίκιο πειρατικά σκάφη που ψάρευαν παράνομα.